Muł w dotyku jest to materiał lekko mączny, zaś jego pojedyncze ziarna nie są widoczne nawet dla uważnych obserwatorów.

Materiał ten nie jest wdzięczny dla naszych rąk pod żadnym względem- słabo przylega i ciężko go ugniatać.

Cechą charakterystyczną takich specyficznych gleb jest produkcja biomasy oraz szybkie tempo jej rozkładu.

Gleby mułowe upatrzyły sobie lasy łęgowe.

Piasek jest nie tylko domeną wysuszonych pustyni w odległych krajach subsaharyjskich- jak się okazuje jest jednym z najważniejszych składników gleby.

Pojedyncze ziarna można wyraźnie prześledzić, nawet zobaczyć jak bardzo różnią nie od siebie. Cechą charakterystyczną piasku jest fakt, iż nie przywiera do palców i nie daje się kształtować.

Są to gleby na ogół suche, co oznacza, że szybko tracą wilgotność, a w samym piasku znajduje się niewiele składników pokarmowych. Jakie rośliny radzą sobie w takich warunkach?

Są to m.in.: jesiony, jałowce, berberysy, winobluszcze, bez czarny, głogi, tawuła, rudbekia, słownik wąskolistny.

Glina to specyficzna masa, która ciekawie wygina się pod palcami. Ten, kto chodził na zajęcia z garncarstwa ten wie, że glina jest lepka i świetnie się kształtuje pod presją ciepła pochodzące z palców. Nie inaczej jest z glebą o charakterze gliniastym. 

W takiej glebie świetnie odnajdują się warzywa, przede wszystkim burak i cebula, ale również marchew. Warzywa po wyciągnięciu z ziemi należy jednak dobrze umyć w bieżącej wodzie- ziemia gliniasta w smaku nie jest godna polecania tak jak, chociażby, soczysta marchew. 

Glina chłonie wodę jak spragniony picia sportowiec- dlatego decydując się na uprawę warzywnika w takiej glebie, trzeba mieć na uwadze jej niezaspokojone pragnienie. Zaleca się podlewanie do ok. 25 mm lub 30 mm- tak, aby woda dotarła do korzenia, ale nie zalegała. Zbyt lepkimi glinami trudno zarządzać, tym bardzie wydobywać z niej warzywa!

Ił- gleba miękka jak roztopione masło? Z ziemią wszystko jest możliwe, a taką materią cechuje się ił. Połączony z drugim żywiołem- wodą- potrafi być niezwykle plastyczna i wdzięczna dla naszych palców. 

W Polsce ił występuje powszechnie, zwłaszcza w centralnej części naszego kraju i przybiera czerwonego koloru. Dlatego jeżeli zamieszkujemy tereny, które cechują się dosyć trudna w obyciu ziemią, nie załamujmy rąk! W ile z pewnością urosną takie rośliny, jak: wilczomlecz, kosaciec syberyjski, tatarak, magnolia, porzeczki, żurawina błotna, kaczeniec błotny.

Jeżeli chcielibyśmy posadzić iglaki, takie jak cis, czy sosnę, możemy pokusić się o pomoc humusu, kompostu lub czarnoziemu- całą mieszankę wrzucić do uprzednio wykopanego w ile dołu.

Gleba torfowa to jeden z rodzajów gleb bagiennych. Oznacza to, że powstaje w wyniku skumulowania się roślinności bagiennej- takiej, która rośnie na terenach podmokłych, co wpływa na wilgotny stan późniejszej ziemi. 

Gleby te zwykle występują na pojezierzach, takich jak Pojezierze Suwalskie, ale też Polesie Lubelskie, czy Nizinie Podlaskiej.

Rośliny występujące na tym nietypowym podłożu to: 

• warzywa 
• hortensje 
• wrzosy